Okul Dönemindeki Çocukların Sağlığının Geliştirilmesi

Türk Milli Eğitimi’nin temel hedefi çocukları birçok değerle donatarak

hayata hazırlamak, geleceğe sağlıklı ve mutlu bireyler yetiştirmektir. Her birey

için hayata hazırlanmanın en önemli toplumsal alanı okuldur. Bu anlamda, okul

ve çevresi, çocukların fiziksel, ruhsal ve sosyal sağlığının koruması ve geliştirmesi

konusunda önemli bir yere sahiptir. Ülkemizde okullarda sağlığa uygun çevrenin

teşviki ve çocukların sağlıklı beslenmesine yönelik samimi projeler yürütülse bile

yaygınlaştırılmış ve sürdürülebilir programların varlığından söz edilemez. Okul

sağlık hizmetleri yalnızca revir, sağlık ofisi varlığı ile kaza ve yaralanmalarda ilk

ve acil müdahalenin yapılmasıyla sınırlandırılamaz. Okul toplumunun sağlığı,

her bir okulda ulusal stratejilerin ve evrensel standartların bilincinde olan sağlık

profesyonelleri ile gerçekleştirilebilir.

Amerika Birleşik Devletlerinde 19. yüzyılın başında bireysel ve bölgesel

olarak başlayıp 1980 sonrası hızla gelişen bir alan olan okul hemşireliği,

ülkemizde ilk kez 1949 yılında reviri olan okullarda okul hemşiresinin

bulunmasından söz edilerek varlık kazanmıştır. Özellikle 1985 sonrası hemşire

akademisyenler tarafından yapılan proje ve tez çalışmalarında okul hemşiresinin

sağlığın geliştirilmesinde etkin olduğunu gösteren çok sayıda çalışma, bu alanın

tanınmasında etkili olmuş, Sağlık Bakanlığı tarafından 2011 yılında çıkarılan

yönetmelikle Okul Sağlığı Hemşiresi resmi olarak tanımlanıp, görev, yetki ve

sorumlulukları belirlenmiştir.

Bu kitabın ünitelerinin oluşturulmasında sağlığı geliştirmenin ilkeleri ve

uluslararası okul hemşireliği standartları ile ülkemizin gereksinimleri dikkate

alınmıştır. Yazarların her birinin konuyla ilgili araştırma projesi deneyimi ve engin

birikimi kitabın içeriğine yansımıştır. Kitap, okul alanında çalışan hemşireler ve

hemşirelik öğrencileri için kaynak kitap niteliğindedir. Ancak, kitapta yer alan

konular okul yöneticileri ve öğretmenleri için de yararlı bilgiler içermektedir.

Okul toplumunun sağlığı öncelikle Sağlık Bakanlığı ile Milli Eğitim Bakanlığı’nın

stratejileri doğrultusunda çok sektörlü ve çok disiplinli bir ekip tarafından

geliştirilebilir. Her bir okul özelinde ise okul hemşirelerinin liderliğinde öğrenciler,

öğretmenler, aileler ve ilgili tarafların katılımıyla başarılabilir. Bu eserin

oluşmasında gösterdikleri samimi çaba için saygıdeğer yazarlarımıza ve geri

bildirimleriyle kitabın yeni baskılarına katkı verecek siz değerli okuyucularımıza

şimdiden teşekkür ederim. Kitabın ülkemizde okul toplumunun sağlığının

geliştirilmesi ve okul hemşireliğinin uzmanlaşma sürecine kaynak oluşturması

dileğiyle,

Prof. Dr. Sebahat GÖZÜM